Od początku istnienia Rottefelli budowa wiązań, choć modyfikowana wielokrotnie, to jednak ciągle zbliżona była technologicznie do tych, które dziś uznajemy za super telemark bądź wiązanie 75mm. Wprowadzane zmiany były związane z poszukiwaniem lżejszych, bardziej wytrzymałych i równie stabilnych łączeń buta z nartą. Ważnym elementem wiązania były bolce, które się przeobrażały z czasem - od sześciu rozłożonych po bokach wiązania (1927), poprzez trzy (1960), aż po dwa (1970). W 1980 roku po raz ostatni wiązania przechodzą lifting, by w 1985 roku ukazało się nowe wiązanie, znane do dziś jako system NNN.
Pierwsze wiązania NNN typ I udoskonalono cztery lata później i powstało NNN typ II. Różnica związana była z konstrukcją piętki, która od tego momentu również miała dwa grzebienie. W 1999 roku, Rottefella udoskonaliła swoją technologię wiązań NNN (typ III), które do dziś z sukcesem stosują narciarze w zawodach Pucharu Świata (R3 classic i R3 skate). Kolejnym krokiem, który wymusił zmiany w wiązaniach, był pomysł stworzenia płyty, podobnej do tej z nart zjazdowych.
Płyta mocowana na narcie ma bardzo wiele zastosowań i daje sportowcom dużo większe możliwości (o NIS - Nordic Integral System napiszę w innym artykule). W 2006 roku powstały R4 classic i R4 skate, które nie wpływają na charakterystykę pracy narty, gdyż są to pierwsze wiązania, których nie wkręca się w nartę! 2010 rok dla Rottefelli znów jest przełomowy, bo pojawia się wiązanie Xcelerator.
O Rottefelli
Założono: 1927
Miejsce: Oslo, Norwegia
Ostatnie sukcesy: Holmenkollen 2011 – 80% złotych medali ze wszystkich możliwych.
Najmocniejsze wiązanie sportowe: Xcelerator, R3, R4
Kolejne wersje wiązań Rottefella na przestrzeni lat
